Κυριακή 13 Ιουνίου 2010

ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ!

Λαμπερό το φως μες στο σκοτάδι
Άλλαξες το έρμαιο της σκέψης σε μια στιγμή
Τώρα θα απομείνει η καθάρια λάμψη της ομορφιάς σου κι εσύ
Χαμογελώντας θα ευχαριστείς για τις ένδοξες, ανίατες, σκόρπιες
θύμησες του χθες
Αναμφισβήτητα το φως δυνατό...
Χωρίς να κάνει την άσχημη σύναξη να φανεί ψεύτικη
Απλό, δυνατό και σίγουρο
Σίγουρο για τη νίκη
Για την απέραντη,πλούσια καλοσύνη που μεταλαμπαδεύεται
σε ώρες κρίσιμες για σένα
και για μένα
Σπάσε το κατεστημένο που σου τρώει τα σωθικά
Δεν αξίζεις την μιζέρια που χαράζει την καρδιά
Αισιόδοξη γαλήνη θα κοσμίσει την ψυχή,
μέσα απο φυλλωσιές της Άνοιξης
και δώρα του Νοέμβρη
Του Φθινοπώρου τα χρώματα
θα σου δείξουν το δρόμο
Εκεί που θα οδηγηθείς
θα πιστέψεις τραγικά
στης αγάπης την πυρά
Μην τρομάξεις απο όνειρα βγαλμένα
καθώς θα μπορέσεις να τα ζήσεις ένα-ένα
Σπίθα πολύπλευρης σιγής
κάτωθεν της μικρής φυγής
Δύναμη με τα φτερά
Θ'αποκτήσεις ξαφνικά
Τότε που θα ανακαλύψεις
οτι μόνη σου θα σβήσεις
της ασήμαντης απώλειας το απροσδόκητο μαύρο
που μπορεί να κυριαρχήσει στον ψυχισμό.
Ποτέ ξανά!Ποτέ ξανά!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου