Κυριακή 13 Ιουνίου 2010

Πέρασεν η ώρα...



Αγαπημένε,πέρασεν η ώρα
και εσύ δεν έρχεσαι
Παρά ταξιδεύεις σε πολιτείες ξένες
Πέρασεν η ώρα
και εσύ τραγουδάς τις χαμένες ελπίδες
του παρόντος
Αγαπημένε...
Τι κοντοστέκεσαι εκεί και δεν έρχεσαι;
Παρά φορώντας τον μανδύα του κάλλους
περυφανεύεσαι για καιρούς άλλους
Μην περυφανεύεσαι,
παρά να απογοητεύεσαι
γιατί πέρασεν η ώρα
Αγαπημένε...
Τί μου ανταποκρίνεσαι
αφού δεν σε ενδιαφέρει η ζωή μου;
Πέρασεν η ώρα πια
και δεν αφουγκράζεσαι την ψυχή μου
Παρά κοντοστέκεσαι εκεί
με ενα όραμα άγνωστο χωρίς εμένα μέσα
Αγαπημένε..
Πέρασεν η ώρα του σπαραγμού
και εσύ δεν έρχεσαι
Παρά κουνάς το χέρι με αδιαφορία και ομορφιά
Πόση ομορφιά να κρύβει μια συγκίνηση πεπερασμένη;
Πέρασεν η ώρα
και εσύ δεν τραγουδάς πια...
Παρά λούζεσαι στη χρυσόσκονη του αέρα με ορμή
Μην λούζεσαι
Παρά να κοίτεσαι
Γιατί πέρασεν η ώρα
και δεν αναπνέεις πια όπως πριν
Αγαπημένε...
ουτε εγώ αναπνέω όπως πριν
Πέρασεν η ώρα...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου