
"δεμένο και δετό με το εδώ και τώρα το «αγαπώ» μου….
δεν ακούγεται!σε λάθος χωροχρόνο το ούρλιαξα ψιθυριστά ..
ούτε γω δεν τ’ακουσα…."
ποσο ζωτικης σημασιας ο χωροχρονος...
η στιγμη που θα ουρλιαξεις το "αγαπω"...
οταν ολα ειναι λιγο μετα η λιγο πριν..
που να ακουστεις...
μονο η ηχω μενει στο τελος..
κ εσυ..
με μια σιωπη στην ψυχη...
να λεει δυνατα "δεν τ ακουσα το σ αγαπω σου"
..και ομως ο λαιμος να ειναι γδαρμενος απο την κραυγη...
ΑπάντησηΔιαγραφήμοιάζω της θάλασσας
ΑπάντησηΔιαγραφήκι εσύ το λιμάνι
κολύμπα ψιθυρίζω
κουνάς το κεφάλι
παρεκτρέπομαι
γιατί σε ονειρεύομαι
η ηχώ της σιωπής σου
δεν είναι κυμαινόμενη
ουρλιάζει...
σ' ακούω!
φιλιά!
annie...πηγη εμπνευσης η παρουσια σου στην ζωη μου οπως θα διαπιστωσες..ευχαριστω για την παραχωρηση:)
ΑπάντησηΔιαγραφήμοιαζω τοσο πολυ της θάλασσας δεσποινα...
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλια κ σε σενα!