Στο πλατύσκαλο θα μείνω
να σου χαμογελώ
Να σου ζητω συγγνώμη
που τόσο σ αγαπώ
Στο βάθος της ψυχής μου
θα σε αναζητώ
Θα ρίχνω τα μαλλιά μου
για να χω να πιαστώ
Στα άγρια τα δάση
ομπρέλα θα κρατώ
για να σε προστατεύω
απο ψηλό λυγμό
Στην άκρη μου θα σβήσω
το άσπρο σου γυαλί
ωστε να μην υπάρξει ποτέ επιστροφή..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου