Εκκίνηση...

Πόσα οράματα να χωρέσιε μια ψυχή;
Πόσα κλαδιά να ποτίσει μια ζωή;
Του ανέμου οι φυλλωσιές θα γιατρέψουν τις πληγές
και τότε, μόνος και αγνός θα φιλήσεις τις κραυγές
Αυτε΄ς που απεγνωσμένα ζητούν τον αγέρα που
φυλακίζεται στην μνήμη της αγέλης
Της αγέλης των ουρανών.
Οι ουρανοί σκορπούν και διασπούν το όνειρο
Αυτό που σε γεμίζει και σε αδειάζει ταυτόχρονα
Αυτό που σε δηλητηριάζει με ουσία αγγελική
Αυτό που σε τρομάζει με μορφή παροδική
Τώρα θα ξεκινήσεις το ταξίδι...