Κυριακή 13 Ιουνίου 2010

Ενα μπαλόνι η καρδιά...



Mια μέρα χωρίς να το πολυσκεφτώ σου χάρισα την καρδιά μου...
Σε άφησα να την κρατήσεις,να την πάρεις αγκαλιά, να την ψηλαφίσεις,να την παρατηρήσεις..
Μα εσύ την έβαψες άλλο χρώμα..την τσαλάκωσες..
Μια μέρα χωρίς να το σκεφτώ σου χάρισα την καρδιά μου..
Σε άφησα να της μιλήσεις, να την κοιτάξεις,να την ακούσεις...
Μα εσύ την μύρισες, την ζούλιξες, την έβρισες γιατί δεν την καταλάβαινες...
Δε ρώτησα το γιατί...Απλά αποφάσισα να μην σου την παρω πίσω ποτέ..
Γιατί σου την χάρισα..Ο,τι χαρίζεται,δε παίρνεται πίσω..
σωστά;Ενα μπαλόνι είναι η καρδιά μου...
ανάλαφρο, κατακόκκινο, ζωηρό μπαλόνι...
χαρισμένο & δοσμένο στο χέρι σου..Να το κάνεις ο,τι θέλεις...
Μην αφήσετε ποτέ ενα μπαλόνι που σας χαρίζεται...
Μην το εγκαταλείψετε ποτέ γιατι κάποια στιγμή θα το μετανιώσετε..
Θα το αφησετε & θα χαθεί εκείνο χωρίς γυρισμό...
Ας είμαστε ενωμένοι & ανάλαφροι...
Ας έχουμε το θάρρος να χαρίζουμε το μπαλόνι μας χωρίς να το σκεφτούμε
& αυτος που θα το λάβει ας έχει το θάρρος να το κρατήσει σταθερά
& δυνατά για πάντα ανάμεσα στα δάχτυλά του,
χωρίς να το τρυπήσει & να το κακομεταχειριστεί...
Ολα τα άλλα είναι χαμένος χρόνος απλά..
σκεφτείτε πως κάθε κακομεταχείριση είναι χαμένος χρόνος απλά
& τίποτα άλλο.. γι αυτό μια μέρα χωρίς να το πολυσκεφτείτε..
χαρίστε την καρδιά σας...

1 σχόλιο:

  1. άραγε...
    πόσα μπαλόνια χαρισμένα ...
    πετούν ανάλαφρα...
    σαν να μην τ' αγγίξε ποτέ κανείς....
    θαρρώ, πως ο ουρανός συννέφιασε...
    μέσα σε χρώμα κόκκινο βαθύ...
    και χύνεται στη θάλασσα...
    να ταξιδεψει στο κύμα, η ελπίδα μας...
    από τη δύση ως την αυγή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή