Κυριακή 13 Ιουνίου 2010

Κάτι άπιαστο...

Κάτι απιαστο να μπορούσε να χυθεί μέσα
στο άπειρο παρελθόν μου
και αμέσως να ζούσα στο κενό


Κάτι άπιαστο να γινόταν η αγάπη μου

και θα μπορούσες να κοιτάξεις
τη μορφη σου μέσα της


Κάτι άπιαστο θα γίνει το μέλλον μου

και γρήγορα θα γνωρίσει το παρόν
στην πιο απόκρυφη στιγμή της ζωής μου


Κάτι άπιαστο που μπορεί να χειροδικεί

θα γίνει το κορμί μου
και αμέσως θα έκλεβα να όνειρα του εαυτού μου


Κάτι άπιαστο να μιλήσει το χέρι μου

και γρήγορα θα γυρίσει σελίδα
στο αδίστακτο μυαλό μου


Κάτι άπιαστο να πιάσω και αμέσως

θα σε βρω στην φαντασία κάποιου
που δεν υπάρχει αλλά νιώθει κάθε βραδιά

την άυρα σου την αέρινη

Κάτι άπιαστο θα γίνει η θάλασσα και

θα πέσω μέσα της για να πιαστώ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου